Nieuws


Terug naar overzicht

23-10-2019

"Samen ouder worden"

Of het aan het toenemende aantal grijze haren (al zijn ze kort) van mijzelf ligt, of door de wijze waarop ik werk (ik kon natuurlijk hoofdzakelijk bij de mensen thuis), maar ik tref juist vele huisdieren met een baas op leeftijd aan de zijde.
Zo ook vorige week.
Mevrouw Landsman, 76 jaar, maar erg actief, m.n. met handwerk, belt mij behoorlijk overstuurt op om half acht s’ochtends. Ik hoor verward “verlamd”. En na goed doorvragen en geduld begreep ik dat ze niet voor haar hond belde, maar meldde dat ze zelf aan 1 arm ineens verlamt was. Haar man is dementerend, maar de halve week wil ze toch nog voor hem zorgen. “Dat was geregeld”, riep ze. “Maar wat moet er nu met mijn Kira ?”
Mevrouw Landsman heeft haar leven al chowchows en Kira had ze net een jaar. Een probleem hondje bij anderen, maar bij haar liefdevol een nieuw thuis gekregen. D’r hond is d’r alles.
Nu moest ze voor langere tijd uit haar huis en Kira mocht niet mee. Ze belde in tranen vanuit het ziekenhuis. Ik stelde haar gerust, nam contact op met haar bovenbuurvrouw voor de sleutel en pikte Kira thuis op.
Na wat telefoontjes wist ik een prima “vakantie plek” voor Kira te regelen. En even later belde ik mevrouw Landman dat alles voor onbepaalde tijd geregeld was met Kira.
Wederom tranen, maar ook opluchting bij haar.
Nu kan ze rustig revalideren.
En hopelijk met een paar weekjes weer herenigd worden met haar man en Kira.......



Terug naar overzicht